Aντισεισμικό σύστημα τοποθετημένο σε φρεάτιο του φέροντα

[seismic]

Πρέπει να μας απαντήσει ο Ε.Α.Κ πως αντιμετωπίζει την κυματοειδή μορφή της πλάκας που σχηματίζεται κατά την διέγερση του σεισμού, όταν δεν υφίσταται γραμμικός οπλισμός στο άνω μέρος αυτής, δια την παραλαβή των εφελκυστικών τάσεων.

Πρέπει να μας απαντήσει ο Ε.Α.Κ πως θεωρεί το οριζόντιο στοιχείο της δοκού.
Σαν ανεξάρτητο στοιχείο από την πλάκα, ή σαν μία δομική οντότητα με αυτήν?

Διότι αν θεωρεί την δοκό δομική οντότητα και ένα με την πλάκα, τότε που υφίσταται η αστοχία στις δημιουργηθείσες τέμνουσες των ροπών προερχόμενες από τον σεισμό, στο υποστύλωμα ή στην δοκό?
Πως γίνεται να σχεδιάζουμε πρώτα την αστοχία της δοκού, και όχι του υποστυλώματος, την στιγμή που η δοκός είναι πιο ισχυρή από το υποστύλωμα διότι έχει μεγαλύτερη διατομή μαζί με την πλάκα ( σαν δομική οντότητα με αυτήν ) από ότι έχει οριζοντίως το υποστύλωμα?
Στις διατομές του υποστυλώματος και της δοκού που ανάφερα, δεν καταλήγουν οι ροπές που δημιουργούν τις τέμνουσες?

Και κάτι άλλο. Η ελαστικότητα των κάθετων στοιχείων έχει δύο πλευρές.
α) Την πλευρά που θλίβεται.
β) Την πλευρά που εφελκύεται.
Ξέρουμε ότι η πλευρά που θλίβεται διατηρεί το αρχικό της μήκος.
Ξέρουμε ότι η πλευρά της κολόνας που εφελκύεται, μεγαλώνει κατά κάτι εκατοστά πριν αστοχήσει. ( ολκιμότητα )
Δεδομένου αυτών των δύο στοιχείων, το εσωτερικό μέρος του σκυροδέματος που περιβάλει τον εφελκόμενο οπλισμό...λογικά δεν εκτοπίζει τον οπλισμό έξω από το στοιχείο της κολόνας λόγο αναπτυσσόμενων θλιπτικών δυνάμεων από το σκυρόδεμα προς τον οπλισμό?
Για πια ελαστικότητα μιλάει ο ΕΑΚ?
Αυτήν που δημιουργεί τόσα πολλά προβλήματα?

[seismic]

α)Όταν λέω (συνεχή δόμηση) ή (μονολιθική δόμηση,) είναι η ίδια μέθοδος σχεδιασμού.
β)Όταν λέω (φέρον οργανισμό) είναι άλλη μέθοδος σχεδιασμού.

Στην α) μέθοδο (μονολιθική δόμηση,) ή αλλιώς (συνεχή δόμηση) οι δυνάμεις των φορτίων του κτιρίου, (πλάκες, δοκοί, πράγματα, μεταβλητά φορτία) μεταφέρονται στο έδαφος μέσω της τοιχοποιίας
Δηλαδή η τοιχοποιία παίζει ενεργό ρόλο στατικής.

Στην β) μέθοδο, (φέρον οργανισμός) τα φορτία (πλάκες, δοκοί, πράγματα, μεταβλητά φορτία, αλλά και η πλήρωση της τοιχοποιίας, ) αποτελούν φορτία τα οποία αναλαμβάνει να μεταφέρει στο έδαφος η κολόνα.
Σε κάθε περίπτωση αν βάλουμε κολόνες, μετατρέπουμε την τοιχοποιία, από φορέας που ήταν πριν, σε απλό βάρος της κατασκευής, το οποίον επιβαρύνει τις κολόνες με περισσότερα φορτία, επομένως,και με την αύξηση των διαστάσεών της, και την αύξηση του κόστους, χωρίς το παραμικρό όφελος.
Απεναντίας επιβαρύνουμε περισσότερο την στατική του φέροντος.

Για τους πάρα πάνω λόγους, είναι χαζό να σχεδιάζουμε και με τις δύο μεθόδους μαζί.

Ή θα σχεδιάσουμε με φέροντα οργανισμό, και η πλήρωση της τοιχοποιίας θα γίνει με ελαφριά υλικά π.χ Αλφα μπλοκ. ( και όχι με Ο.Σ )

Ή θα σχεδιάσουμε μονολιθικά

Δεν συμφέρει να σχεδιάζουμε με κολόνες και τοιχία, θεωρώντας τα τοιχία βάρος της κατασκευής.
Γιατί το κάνουν αυτό στα προκατασκευασμένα?

Ακόμα το άλλο λάθος που κάνουν κατ εμένα, είναι τα σενάζ στην τοιχοποιία όταν σχεδιάζουν με φέροντα.
Το σενάζ είναι χρήσιμο μόνο στον μονολιθικό σχεδιασμό, για την παραλαβή των κάμπψεων ( τα οριζόντια ) και την παραλαβή των τεμνουσών σε σεισμική διέγερση ( τα κάθετα σενάζ σε παράθυρα και πόρτες )

Στον φέροντα είναι ψαθυρό, διότι ενώ σχεδιάζουμε ελαστικά, τα σενάζ καταργούν αυτήν την ελαστικότητα, μετατρέποντας το υποστύλωμα σε κοντό.
Το ίδιο κάνει και το τοιχίο από Ο.Σ στον φέροντα. Τον μετατρέπει από ελαστικό, σε μονολιθικό και άκαμπτο.